Dondersmooie wetenschap

Maandagmorgen toen ik de nieuwsberichten hoorde uit Friesland, maakte het mij blij. Blij met de wetenschap. Vooral blij dat ik vorige week vrijdag Robbert Dijkgraaf had gezien in de special over het allerkleinste. Robbert gaf al eerder een college op tv over het allergrootste, het heelal. Maar nu, ging hij niet uitzoomen maar inzoomen. Inzoomen op de mens. Op ons.

 De professor begon met dat de mens is opgebouwd uit honderduizendmiljard cellen. Dit is dus 100.000.000.000.000. Je huid bijvoorbeeld, die wordt in één maand in zijn geheel vernieuwd. Je hele buitenkant is dus nieuw na een maand, en toch zie je er nog hetzelfde uit. Tenminste, ikke wel. In de tijd dat ik dit dingetje in mekaar type, verlies ik honderd duizend. Huidcellen dan. Het hele huis ligt dus bezaaid met huidcellen, die afscheid van me hebben genomen. Ikzelf ben dus een lopende fabriek voor het maken van nieuwe cellen. In dezelfde tijd dat ik een paar duizend cellen heb verloren tijdens het intypen van al deze letters, heb ik dus ook een paar duizend cellen gemaakt. En ik ben niet eens moe. 

Robbert Dijkgraaf ging verder. Elke cel is opgebouwd uit moleculen. Sommige cellen uit 1 molecuul, en er zijn ook cellen die bestaan uit honderden moleculen. Eén van die moleculen kan het DNA molecuul zijn. Een DNA molecuul is een lange streng met een unieke code. Elk mens heeft een unieke code. Niet één code is dezelfde met die van een ander mens. Wel is er een verwantschap in het DNA af te lezen. Maar dat de code uniek is, da’s uniek. Da’s mooi. 

Als je domme dingen doet en je laat een paar cellen achter op plaats delict, dan zijn ze er tegenwoordig zo achter dat jij het bent. Vroeger (tien jaar terug) niet, maar nu wel. Da’s mooi. Mooie wetenschap. En de wetenschap gaat steeds verder. De onderzoeken worden steeds geavanceerder. Met steeds minder materiaal kan men steeds meer aantonen. Een Nederlandse database met van iedere Nederlander het DNA profiel opgeslagen, inclusief vingerafdrukken en foto’s. Als je dan domme dingen doet, dan ben je erbij. Dan ben je er gloeiend bij. Als iemand bezwaar heeft tegen zo’n database, is deze bij voorbaat al een verdachte. Niks privacy. Afstaan dat wangslijm, en je DNA profiel laten opslaan in een database. 

Dankzij het vrijwillige DNA onderzoek in Friesland van paar maanden geleden als laatste middel om een doorbraak in de zaak Vaatstra te krijgen, is het dankzij de wetenschap gelukt een 100% match te krijgen. En da’s mooi. Dondersmooi.  

Patrick

De laatste column is voortaan ook te lezen door te klikken op de afbeelding in de linker kolom van de website. De andere columns zijn te vinden bij het menu " Uit 't hart "

Reacties via Facebook

Reacties

Charlotte schreef op 23-11-2012

Dondersmooi geschreven.

Frans uit het Dal schreef op 23-11-2012

Ten eerste dat je dit onderwerp hebt durven beschrijven, mijn complimenten. Ik ben een grote voorstander van het in kaart brengen van een ieder zijn DNA. Ik heb het vertrouwen in onze overheid dat er met deze gegevens zeer zorgvuldig zal worden om gegaan.

Frans schreef op 23-11-2012

Heel goed, en ook van iedere baby die geboren wordt, direct het DNA registreren.

tini schreef op 23-11-2012

Ik vind dat je dit weer mooi omschreven hebt patrick, en ook ik zeg registreren dat DNA liever vandaag dan morgen, want dan kunnen er volgens mij nog veel meer misdrijven opgelost worden.

Tom schreef op 25-11-2012

Maar wat al de dader bij de kapper de nodige haren heeft verzameld en achterlaat op plaats delict. Maar goed dat er ook nog meer bewijs moet worden geleverd. Een databank zou wel mijn voorkeur hebben.

Uw reactie