Hoe een brief 61 jaar na dato de oorlogsherinneringen weer boven haalt
Datum: 23-11-2011
Mijn vader was dwangarbeider in Duitsland tijdens de tweede wereldoorlog Hij werd net als zoveel jonge mannen destijds opgepakt en te werk gesteld voor de Duitsers.
Mijn vader, die daardoor heftig getraumatiseerd is geraakt, is inmiddels alweer 25 jaar geleden overleden. Ik herinner me hoe er vroeger bij ons nooit over de tweede wereld oorlog gesproken mocht worden. Ook oorlogsfilms kwamen niet op de tv. Al met al beschrijft dit een beetje hoe groot de impact van die periode op mijn vaders leven is geweest.
Mijn vader, en nu hij is overleden, mijn moeder ontvangt een soort van pensioen over die gewerkte periode in Duitsland. Dit gaat om een klein bedrag wat zij één keer per half jaar ontvangt.
Tot mijn grote verbazing laat mijn moeder mij twee weken geleden een Duitse brief zien waarin zij wordt verzocht belastingaangifte te doen in Duitsland over die inkomsten. De Duitse regering is voornemens een naheffing op te leggen aan alle dwangarbeiders uit de periode 40-45.
Mijn moeder is inmiddels 84 jaar. Zij is getrouwd geweest met een heftig getraumatiseerde man, maar wordt nu wederom geconfronteerd op deze in mijn optiek shockerende manier met de oorlogsjaren.
Gelukkig is inmiddels Staatssecretaris Frans Weekers (financien) bezig dit op te pakken en zal het waarschijnlijk, en naar ik hoop, niet tot uitvoering komen.
Wat blijft staan is de emotionele gevolgen voor de mensen die hiermee op pijnlijke wijze geconfronteerd werden door de brief die door de Duitse regering gestuurd is.
