En we noemen hem geen Leo!
Toen ik mijn huidige vrouw leerde kennen was ik 19 jaar. Zij is een half jaar jonger dan ik. Wij zagen elkaar wel zitten na een paar strubbelingen en hobbels. Van het één kwam het ander. We trouwden 6 jaar later. Over een eventuele kinderwens hadden we nog niet gesproken, behalve dat ik graag ooit een dochter zou willen krijgen en haar dan de naam Chantal geven. Deze naam vond ik al jaren een hele leuke naam en zou dat graag aan mijn eventuele dochter verbinden. Van het één kwam het ander. Drie jaar na ons trouwen kregen we een geweldige dochter. Lieve Chantal. We waren zo trots als een stel jonge pauwen. Van het één kwam het ander. Een paar maanden nadat Chantal deel uitmaakt van ons gelukkig gezinnetje, kwam de discussie op gang met ouders en schoonouders. Waarom wij niet voor een traditionele naam hadden gekozen. Waarom niet benoemen. Waarom geen Bettie of Jannie. Omdat wij de tijd vooruit zijn pa, daarom hebben wij gemeend een moderne naam te kiezen die beter past bij ons. Een naam die herkenbaar is voor ons voor wie wij zijn, moderne snuiters. Geen ouwelullen.
Tegenwoordig zie je het steeds minder vaak en worden baby’s niet meer naar hun voorouders benoemd of vernoemd. En terugdraaien kan niet. Als de baby Leo heet, dan blijft de baby Leo heten. Dan heet de baby niet twintig jaar later ineens Salland-Twente. Dan blijft de baby gewoon Leo heten, zoals de bedenker wenst. Zo is het dus met de tunnel hier in Nijverdal. Dé tunnel. Die bedacht is door ene Leo ten Brinke. Vroeger. Rijkswaterstaat en Prorail hebben het gezag om te bepalen hoe de tunnel gaat heten. Na diverse vergaderingen zijn ze eruit. De Salland-Twentetunnel. De tunnel verbindt Salland met Twente. Deze naam is, zo meldt Rijkswaterstaat, voor de weggebruiker een geografische herkenbaarheid. Lijkt mij klinkklare nonsens, geografische herkenbaarheid. Alsof de weggebruiker zich beter oriënteert aan de naam van een massa beton en minder aan de naam van de stad zelf, Nijverdal. De weggebruiker rijdt de tunnel in. Hij ziet boven langs de tunnel de naam Salland-Twentetunnel. Hij denkt, verrek, ik ben op de grens van Salland en Twente. Tuurlijk niet, hij denkt dan, verrek, waar ligt deze tunnel dan. Ik ben ergens tussen Hellendoorn en Diepenheim. Ik kan overal zijn op die grens.
Ik stel voor en velen met mij, dat de naam van de tunnel vernoemd wordt naar de bedenker van het project, de heer Leo ten Brinke. De Leo ten Brinketunnel. Vele lezers hier op HvH zullen het hier mee eens zijn. De weggebruiker rijdt de tunnel in. Hij ziet boven langs de tunnel de naam Leo ten Brinketunnel. Hij denkt, verrek, ik ben in Nijverdal.
Patrick.
Willem schreef op 24-09-2012Ik had het niet beter kunnen verwoorden, hele mooie column Patrick
Tom schreef op 24-09-2012Suggesties zijn bij RWS altijd welkom, alleen jammer dat ze er pas iets mee doen als het al klaar is. ;)
Frank schreef op 24-09-2012Amen!
Karin schreef op 27-09-2012Ik ben het met de schrijver eens! Mooi geschreven.
wil schreef op 28-09-2012helemaal mee eens, weer een typisch voorbeeld van de regel gaat voor flexibiliteit, creativiteit, vanzelfsprekendheid
Anja schreef op 02-10-2012Wat een onzin toch allemaal. Als ik elders in het land door een tunnel rijd interesseert het me echt niet hoe deze heet, ik vind het belangrijker dat ik er weer veilig en zo snel mogelijk uit kom. De gemiddelde Nederlander weet al niet waar Twente ligt,laat staan Salland. Dat ligt toch in de Achterhoek? Waarom je dan druk maken over een lelijke tunnelbak en de naam hiervan.