Column: De voorloper
Datum: 19-12-2015
20.34 uur - Hij staat al te wachten bij de poort. Strak in het pak, nog snel even de schoenen gepoetst. Wie kent hem niet, je zou hem eigenlijk niet willen kennen. Want de man heeft een droeve taak, hij wacht bij de begraafplaats op de stoet. Hij weet wie er vandaag aan zijn zo geliefde grond wordt toevertrouwd.
Het is werk meneer, dankbaar werk dat wel. De ene begrafenis is droeviger dan de andere. Een enkele keer heeft hij het ook moeilijk, hij is ook maar een mens. Hij gaat met de uitvaartleider, in een afgestemde statige pas, voorop in de laatste gang. Hoewel, laatste gang? Sommigen worden na 30 jaar herbegraven in het onlangs aangelegde collectieve graf. Velen, op een andere plek, liggen wel voor eeuwig. Hij heeft dat niet bedacht, hem hebben ze niets gevraagd.
De kist is inmiddels uit de auto gedragen. Vooral bij amateur dragers, en dat is tegenwoordig heel vaak het geval, moet hij extra goed opletten. Verder gaat de gang, de baar wordt zachtjes zoemend over het zwarte asfalt in de juiste richting geduwd. De stoet stelt zich op rond het graf, nu komt het er op aan ! De kist moet nu door de dragers op de ketting worden geplaatst boven het gapende donkere gat. Nu mag het niet fout gaan, stel je toch eens voor dat…….! Een laatste moment van zorg voor een overleden dierbare kent immers geen herhaling. De dominee spreekt nog enkele woorden. Nu wachten op een seintje van de uitvaartleider om door een druk op de knop de kist te laten zakken.
Terwijl de aanwezigen langs het graf schuifelen en met een laatste korte knik van het hoofd afscheid nemen van de overledene beseft hij zich met een lichte huivering dat het eerbetoon door de voorloper binnenkort afgelopen zal zijn. Het College van Hellendoorn heeft in haar grote wijsheid het besluit genomen om deze dankbare service uit zijn pakket te schrappen. Bezuiniging meneer, net wat u zegt. Hij schudt somber zijn hoofd, dit onderdeel van zijn liefdevolle werk wordt wegbezuinigd. De politiek heeft nu besloten dat hij voortaan op verzoek wel voor blijft lopen maar dat er ook voor deze dienst betaald moet worden ! Want, ach meneer weet u……….allemaal commercie en na een overlijden zijn de nabestaanden nu eenmaal niet zo kritisch.
Hij hangt zijn nette pak op een hangertje en hijst zich weer in zijn overall om het zand in het nu verlaten graf te kunnen storten. Als tuinman in zijn Hof van Eden verricht hij rustig en eerbiedig zijn werk en bij elke schep denkt hij aan wat hij ooit hoorde van een dominee die aan het graf sprak over ene Lucebert en zijn dichtregel: “alles van waarde is weerloos”.
En zo is het maar net, meneer.
Nijverdal, december 2015
Bertus Schuitert
bertusschuitert@home.nl
Reacties via Facebook
Vanaf nu kun je ook reageren via Facebook! Wel zo makkelijk. Als je liever via het normale reactieformulier werkt, kan dat natuurlijk ook. De reacties worden niet vermengd, zodat de mensen die het bericht via Facebook krijgen, de discussie ook kunnen volgen.
Reacties
William S. Burroughs schreef op 20-12-2015
Mooi geschreven column die mij doet denken aan een uitspraak van Nietzsche: 'De laatste christen hing aan het kruis'. Je zou ook kunnen zeggen dat er dingen zijn die je doet en dingen die je niet doet. Dit doe je naar mijn overtuiging dus niet. Tijdens bezuinigingen zegt men weleens dat men van gekkigheid niet meer weet waar men het weg moet halen. Dit is gekkigheid waar je het dus niet weg moet halen. Hoe vindingrijk kan men zijn met armoede als gevolg. Wanneer waardigheid verdrongen wordt door commercieel belang. Want als de wedstrijd op aarde is gestreden zet je de voorloper niet op de reservebank. Dat wordt een hele slechte wissel en past niet bij een waardig afscheid. Kortom laat de voorloper voorop lopen. Buit hem niet uit maar laat hem in zijn menselijke waarde. Hij hoort bij het leven en bij de dood en is daarom onbetaalbaar. Prettige zondag.
Willem schreef op 20-12-2015
@William S. Burroughs
helemaal mee eens, ze smijten met geld en dan wordt er weer op dit bezuinigd ze moesten zich schamen
Uw reactie
